11اسفندسالروزشهادت کرامت عسکری مصادف باوفات حضرت ام البنین

درسالروزوفات اُمُّ الاَدَب،بانوی مردآفرین، حضرت ام البنین(س)هدیه میکنم به مادر گرامی شهیدکرامت اله عسکری،حضرت ام البنین ومادر سادات حضرت زهرا(س)...

توآن جوان۱۹ساله ای بودی که باایمان و اراده خویش درعملیات «خیبر» اراده دشمن را پس از۲۲ماه شکستی...

ای آنکه برق نگاهت لرزه برجان دشمن افکند...ای آنکه مجنون وار،یا رسول(ص)برلب به ندای«هل من ناصرینصرنی»امام زمانت لبیک گویان فتح کردی «خیبر»را باخونت ...

ای شهید :

دستمان گیر که ب دستگیریت مستمندیم؛هدایتگرمان باش تامانیزطبق وصیت شما،سنگرها را خالی نگذاریم...سنگرهای جهادعلمی،سنگرهای جهادفرهنگی،سنگرهای جهاداقتصادی،سنگرهای جنگ نرم و غیره را.

باشد که بادعای خیرشما،ما نیزیاریگرامام زمان خویش باشیم و به ندای علی زمانمان به موقع لبیک گوئیم.

خوشا آنان که جانان می شناسند    طریق عشق و ایمان می شناسند

بسی گفتندوگفتیم از شهیدان      شهیدان را شهیدان می شناسند

بیاد همه شهیدان خصوصا شهیدعزیز «کرامت عسکری»و ۳همرزم دیگر ایشان درعملیات خیبر(شهید غلام حسین روزگار،شهید غلامحسین غلامزاده و شهید معراج مهراب کیا-از محله جوادیه)درود و صلوات میفرستیم.

 بیاد مردان هورالعظیم و فتح المبین

الهی به آنان که پرپر شدند             پر از زخم های مکرر شدند
به آنان که چون پرده بالا زدند             قدم در حریم تماشا زدند
به آنان که کارون خروش آمدند           چنان خون کارون به جوش آمدند
به آنان که زخمی ترین بوده اند            شهیدان میدان مین بوده اند
همانان که از مهر فرزند خویش           بریدند یکباره پیوند خویش
بریدند تا وصل آسان شود                 نیستانه درد درمان شود
همانان که روح روان داشتند              سفرنامه آسمان داشتند
همانان که دلداده او شدند               کبوتر کبوتر پرستو شدند
پرستو پرستو فراز آمدند              و بی سر سرافراز باز آمدند
که این خطه خاک سرافرازی است       همه همت و شور جانبازی است
به تکبیر آن دم که دم می زدند              سکوت زمان را به هم می زدند
شب عاشقی را رقم می زدند              همانان که بر مین قدم می زدند
از آنان که تنها پلاکی به جاست             کمی استخوان، مشت خاکی به جاست
الهی به آوازه این حریم              به هورالهویزه به هورالعظیم
به دشتی که پیوسته عباس داشت          که بی دست هم خیمه را پاس داشت
به رمزی که چون نام خیبر گرفت              غریبانه از ما برادر گرفت
خبر بود و تکرار خمپاره ها                جگرگوشه ها، پاره پاره رها
خطر، رمل، توفان شن، ماسه ها             زمین، مین، کمین، رد قناسه ها
خطر پشت هر لحظه پا می گرفت               زیاران ما دست و پا می گرفت
و آن لحظه هایی که خمپاره شصت             میان نماز عزیزان نشست
نمازی که یک رکعتش پاره شد           تشهد پر از موج خمپاره شد
کجایند مردان والفجر هشت             که از خونشان دشت گلپوش گشت
کجایند مردان فتح المبین              کجایند اسطوره های یقین
کجایند آنان که بالی رها داشتند            گذرنامه کربلا داشتند
کجایند آنان که فردایی اند              همانان که فردا تماشایی اند...